Wegzakken in droogte

Onlangs viel dit tijdschrift in mijn brievenbus. Aangezien het over waterproblematiek gaat las ik het natuurlijk.

Het probleem blijkt te zijn dat de grondwaterstanden veel lager zijn dan vroeger. En water is een groot deel van onze bodem – die bestaat, in Holland en Zeeland, vooral uit vochtige bodemsoorten als veen, modder en klei. Onze bodem is daardoor stabiel als ze vochtig is. Droog krimpt ze. En zo zinken wegen, dijken en huizen. Funderingen, waterleidingen, elektriciteitskabels, alles raakt beschadigd.

Maar dat is niet het hele probleem. Waar we geen harde ondergrond hebben, zoals in gebieden met veen en klei, gebruiken we palen voor funderingen. Vaak houten palen. Die gaan rotten als ze niet onder water blijven staan. En als het grondwater te lang te laag staat. …

Om een idee te krijgen van je eigen risico blijk je de Atlas Leefomgeving te kunnen raadplegen. Deze linkt door naar de kaart “Indicatieve aandachtsgebieden funderingsproblematiek”. Oftewel: hier denkt de overheid dat er problemen zijn of zullen ontstaan. Niet verrassend: de veengebieden, de gebieden met veen en zeeklei, en met veen en rivierklei. Klik door voor meer informatie.

Deze droogte is een heel nieuw hoofstuk in ons verhaal met het water. We willen het niet langer zo snel mogelijk kwijt we willen het vasthouden. Maar hoe?