Stappen zetten in de Waddenzee
Zoals ik al vaker heb geschreven kun je de zeeën om ons heen ( Waddenzee, Noordzee) het beste beschouwen als ook een deel van ons land. Doordat ze veel waardevols bevatten (vis, zand, schelpen, olie) waar je eenvoudig bij kunt (ondiep) zijn we er continue te vinden. Het wad speelt een belangrijke rol als beschermer van onze kust tegen de Noordzee. Daarnaast is het een gebied met rust en ruimte, waar je als klein land ook behoefte aan hebt.
Het gebied is tenslotte belangrijk voor haar bewoners: vissen, vogels, andere waterdieren. En voor de dieren die er op doortocht komen uitrusten.
Conflict
Het is onvermijdelijk dat deze belangen met elkaar in conflict komen. Daardoor is er een continue discussie over dit gebied. Steeds duidelijker wordt dat de natuur het uitgangspunt moet zijn als we de rest willen behouden. En die natuur is er niet goed aan toe. Ze zal voorzichtig opnieuw opgebouwd moeten worden. En pas als het evenwicht is teruggekeerd en we goed voor de natuur in dit gebied blijven zorgen kunnen we er (voorzichtig) uit oogsten zonder het te verliezen. De Waddenzee is primair een natuurgebied, zo stelt het rijksbeleid.
Reconstructie
Maar deze natuur heeft zo onder onze aanwezigheid te lijden gehad dat ze min of meer gereconstrueerd moet worden. Om haar opnieuw op te bouwen moeten we weten wat we allemaal zijn verloren, en wat voor gevolgen dat heeft gehad. Ik vind het een prachtig voorbeeld van wat kennis van de geschiedenis voor de toekomst kan betekenen. Vragen zijn bijvoorbeeld: Wat betekenden zeegrasvelden en oesterbanken voor de Waddenzee? Wat kunnen we winnen als we ze weer terugbrengen? En hoe doen we dat?
Om op dit soort vragen antwoord te kunnen geven is het project ‘Waddenmozaïek’ gestart.
Waddenmozaïek richt zich vooral op de delen van het wad die onder water blijven als de rest droogvalt. Het is een belangrijk project. omdat er over deze delen nog te weinig kennis is. Terwijl die wel hard nodig is als we de Waddenzee goed willen gaan beheren. Daarom loopt er nu weer een bemonster project waarbij steeds kleine stukjes wad worden bestudeerd en het leven erin geïnventariseerd. Denk aan mosselen en oesters maar ook aan wadpieren en zeeanemonen. Hoewel ze klein zijn, hebben deze soorten een belangrijke functie in het ecosysteem. Zo stabiliseren sommige de bodem, filteren anderen het water, en zijn veel soorten een belangrijke voedselbron voor andere soorten zoals vissen en trekvogels.
Gevreesd werd dat er in de bodem van de Waddenzee maar weinig leven over zou zijn, net als in het Markermeer. Dat blijkt gelukkig niet het geval. Quirin Smeele, trekker van het project namens Natuurmonumenten: “Er is een grote variëteit in het onderwaterleven in de Waddenzee. We hebben nu al zo’n 160 soorten gevonden en verwachten nog veel meer te ontdekken.”
Experimentele biologie
Het is een vorm van experimentele biologie. Op basis van bestaande kennis worden kleine proeven genomen. Op basis van het resultaat daarvan wordt dan de volgende stap gezet. Ondertussen wordt de ervaring toegevoegd aan de wetenschappelijke kennis. Op deze manier worden snel, verantwoord én succesvol stappen gezet.
Zo is er een methode ontwikkeld om zeegras te planten: kleine matjes van afbreekbaar materiaal geven de planten genoeg houvast om te kunnen overleven in de sterke stromingen van deze zee.
Meer lezen?
https://nos.nl/artikel/2418672-bodemleven-in-de-hele-waddenzee-wordt-in-kaart-gebracht-enorm-karwei